امروز پنج سال از روزی که نوشتن در این وبلاگ رو شروع کردم می گذره. خیلی چیزها رو ننوشتم و بعصی چیزها رو هم نوشتم. مرورش که می کنم از داشتنش خوشحال میشم. اتفاقات خوب و بد رو با هم به یادم می آره. هم شادی و هم ناراحتی . هم خشم و هم مهربانی. هم نا امیدی و هم امید.
وقتی مرورش می کنم می بینم احساسات لحظه ایم رو اینجا بیشتر ثبت کردم. بدون ویرایش. شاید الان دیگه اون احساس رو نداشته باشم اما مهم نیست. خوبه که حال اون لحظه لم رو می تونم به یاد بیارم.
تولدت مبارک دوست روزهای سخت. بیشتر بهت سر می زنم .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر