چند شب پیش، نمی دونم چی شد که یاد آهنگ های قدیمی افتادیم. حالا قدیمی که می گم منظورم همین داریوش و ابی و این نسل از خواننده هاست. یاد سال های دانشجویی تو دانشگاه شیراز و خوابگاه ارم برام زنده شد. شب هایی که تنها تفریح غیر مجاز ما گوش کردن این نوارها بود و نوارهایی که اتاق به اتاق بین بچه ها می گشت. یادش به خیر.