۱۳۸۹ اردیبهشت ۳۰, پنجشنبه

یک بام و هواهای بسیار


امروز پنج شنبه سی ام اردیبهشت 89 مادران سه امریکایی محبوس در ایران با فرزندان خود در هتل استقلال تهران ملاقات کردند. کاری عادی وانسانی که از حقوق اولیه تمامی زندانیان است هر چند که من نفهمیدم چگونه می توان به اتهام جاسوسی زندانی بود و در عین حال در جایی به جز زندان ملاقاتی داشت.درآن سو مادرانی ایرانی که در حسرت دیدار فرزندانشان که با جرائم اثبات نشده در زندان به سر می برند می سوزند و مادرانی حتی از دیدار جنازه فرزندانشان محروم هستند وهیچ مرجعی برای رسیدگی به شکایاتشان وجود ندارد. فرزندانی که حتی از دیداری کوتاه قبل از مرگ با خانواده ها و عزیزانشان محروم بودند و پس از مرگ نیز در ناکجا آبادی به خاک سپرده شدند.
در آن سو هنرمند شناخته شده و در بند ایرانی بعد از دو ماه زندان تنها پس از چند روز اعتصاب غذای خشک موفق به دیدار با خانواده و وکیلش می شود. در میان این بازیهای سیاسی تنها مردم ایران هستند که از بیشتر حقوق انسانی محروم هستند چه در خوشی و چه در گرفتای. نمی دانم این لطف اسلامی و انسانی آقایان کی شامل حال مردم ایران و فرزندان آنها خواهد شد شاید لازم باشد که همه تبعه کشور دیگری باشند تا در ایران از ارزش و احترام برخوردار شوند
.

هیچ نظری موجود نیست: