اثاث کشی می کنیم. به خونه جدید. این حس و حال رو دوست دارم. وقتی ازخستگی غش می کنیم خانوادگی. وقتی کار می کنیم خانوادگی و وقتی رویا پردازی می کنیم خانوادگی. به نظر می رسه هدف مشترکی به وجود اومده و تلاش دوباره همگانی شده در خانواده کوچک ما.
دقیقن هفت سال از ورود ما به این کشور می گذره . هفت سال گذشته رو با خوش شانسی تو یک آپارتمان زندگی کردیم و اثاث کشی نداشتیم وحالا همگی احساس نیاز می کنیم به یک تغییر بزرگ و چه خوب که این تغییربزرگ رفتن به خونه خودمونه. خونه ای که با زحمت زیاد خریداری شده. با زحمت زیاد و همکاری هم تعمیرش می کنیم و امیدوارم سالهای زیاد و خوشی رو توش داشته باشیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر