۱۳۹۳ خرداد ۱, پنجشنبه

غصه هایی از سر سیری

فکر کنم من هیچ وقت نتونم خونه بخرم. از بس که اسباب کشی دوست دارم. هرچند سال یک بار دلم یک تنوع اساسی می خواد. الان هم تو همین حالم. دلم خونه ی جدید و محله ی جدید می خواد که هی توش بچرخم و هی جاهای جدید کشف کنم. خلاصه که الان تو مود افسردگی خونه ی تکراری هستم. طولانی ترین زمان سکونت تو یک خونه هم متعلق به همین خونه است. 6 سال. پر از خاطره هایی که خیلی هاشون  هم خوب نیستند . 

هیچ نظری موجود نیست: